Պայծառ օր, բայց մեկ էլ
Փոքրիկ ամպիկ, ու
Անձրև է մաղում:
Կյանքը փոփոխական է: Ցանկացած գեղեցիկ պահ կարող է փչանալ թեթև մի բանից: Եթե երեքից երկուսը կարող են ուշադրություն չդարձնել այդ հանգամանքին, ապա նայելով առաջինին՝ թախծոտում են: Թախիծն
ու վախը վարակիչ են: Նրանք ամենավատ հիվանդության պես փոխանցովի են, և մարդկանց դարձնում են խղճուկ մարդուկներ: Վախը և թախիծը գիշատիչ միջատների նման կրծում են ներսից: Թախիծը դարձնում է չար
և ագրեսիվ, իսկ վախը՝ խեղճ և անպաշտպան: Այս ամենը ես մեկ բառով կանվանեմ էմոցիաներ, իսկ էմոցիան մարդու գլխավոր թշնամին է: Էմոցիան պատճառ է դառնում պատերազմների և կոնֆլիկտների:
Այն մարդը, ով կարողանում է զսպել էմոցիաները, նա դադարում է կոնֆլիկտային լինելուց:
Write a comment